opugnar
Mode indicatiu
Present
jo | opugno (cent.), opugne (val.), opugn (bal.) |
---|---|
tu | opugnes |
ell, ella, vostè | opugna |
nosaltres | opugnem, opugnam (bal.) |
vosaltres, vós | opugneu, opugnau (bal.) |
ells, elles, vostès | opugnen |
Perfet
jo | he opugnat |
---|---|
tu | has opugnat |
ell, ella, vostè | ha opugnat |
nosaltres | hem opugnat |
vosaltres, vós | heu opugnat |
ells, elles, vostès | han opugnat |
Imperfet
jo | opugnava |
---|---|
tu | opugnaves |
ell, ella, vostè | opugnava |
nosaltres | opugnàvem |
vosaltres, vós | opugnàveu |
ells, elles, vostès | opugnaven |
Plusquamperfet
jo | havia opugnat |
---|---|
tu | havies opugnat |
ell, ella, vostè | havia opugnat |
nosaltres | havíem opugnat |
vosaltres, vós | havíeu opugnat |
ells, elles, vostès | havien opugnat |
Passat simple
jo | opugní |
---|---|
tu | opugnares |
ell, ella, vostè | opugnà |
nosaltres | opugnàrem |
vosaltres, vós | opugnàreu |
ells, elles, vostès | opugnaren |
Passat perifràstic
jo | vaig opugnar |
---|---|
tu | vas (vares) opugnar |
ell, ella, vostè | va opugnar |
nosaltres | vam (vàrem) opugnar |
vosaltres, vós | vau (vàreu) opugnar |
ells, elles, vostès | van (varen) opugnar |
Passat anterior
jo | haguí opugnat |
---|---|
tu | hagueres opugnat |
ell, ella, vostè | hagué opugnat |
nosaltres | haguérem opugnat |
vosaltres, vós | haguéreu opugnat |
ells, elles, vostès | hagueren opugnat |
Passat anterior perifràstic
jo | vaig haver opugnat |
---|---|
tu | vas haver opugnat |
ell, ella, vostè | va haver opugnat |
nosaltres | vam haver opugnat |
vosaltres, vós | vau haver opugnat |
ells, elles, vostès | van haver opugnat |
Futur
jo | opugnaré |
---|---|
tu | opugnaràs |
ell, ella, vostè | opugnarà |
nosaltres | opugnarem |
vosaltres, vós | opugnareu |
ells, elles, vostès | opugnaran |
Futur perfet
jo | hauré opugnat |
---|---|
tu | hauràs opugnat |
ell, ella, vostè | haurà opugnat |
nosaltres | haurem opugnat |
vosaltres, vós | haureu opugnat |
ells, elles, vostès | hauran opugnat |
Condicional
jo | opugnaria |
---|---|
tu | opugnaries |
ell, ella, vostè | opugnaria |
nosaltres | opugnaríem |
vosaltres, vós | opugnaríeu |
ells, elles, vostès | opugnarien |
Condicional perfet
jo | hauria (haguera) opugnat |
---|---|
tu | hauries (hagueres) opugnat |
ell, ella, vostè | hauria (haguera) opugnat |
nosaltres | hauríem (haguérem) opugnat |
vosaltres, vós | hauríeu (haguéreu) opugnat |
ells, elles, vostès | haurien (hagueren) opugnat |
Abreviatures
- cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
- val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
- bal. forma verbal d'ús en la variant balear
- ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017
opugnar
Mode subjuntiu
Present
jo | opugni, opugne (val.) |
---|---|
tu | opugnis, opugnes (val.) |
ell, ella, vostè | opugni, opugne (val.) |
nosaltres | opugnem |
vosaltres, vós | opugneu |
ells, elles, vostès | opugnin, opugnen (val.) |
Perfet
jo | hagi (haja) opugnat |
---|---|
tu | hagis (hages) opugnat |
ell, ella, vostè | hagi (haja) opugnat |
nosaltres | hàgim (hàgem) opugnat |
vosaltres, vós | hàgiu (hàgeu) opugnat |
ells, elles, vostès | hagin (hagen) opugnat |
Imperfet
jo | opugnés, opugnara (val.), opugnàs (val., bal.) |
---|---|
tu | opugnessis, opugnares (val.), opugnassis (bal.), opugnesses, opugnasses (val., bal.) |
ell, ella, vostè | opugnés, opugnara (val.), opugnàs (val., bal.) |
nosaltres | opugnéssim, opugnàrem (val.), opugnàssim (bal.), opugnéssem, opugnàssem (val., bal.) |
vosaltres, vós | opugnéssiu, opugnàreu (val.), opugnàssiu (bal.), opugnésseu, opugnàsseu (val., bal.) |
ells, elles, vostès | opugnessin, opugnaren (val.), opugnassin (bal.), opugnessen, opugnassen (val., bal.) |
Plusquamperfet
jo | hagués (haguera) opugnat |
---|---|
tu | haguessis (hagueres) opugnat |
ell, ella, vostè | hagués (haguera) opugnat |
nosaltres | haguéssim (haguérem) opugnat |
vosaltres, vós | haguéssiu (haguéreu) opugnat |
ells, elles, vostès | haguessin (hagueren) opugnat |
Abreviatures
- cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
- val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
- bal. forma verbal d'ús en la variant balear
- ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017
opugnar
Mode imperatiu
Present
tu | opugna |
---|---|
ell, ella, vostè | opugni, opugne (val.) |
nosaltres | opugnem |
vosaltres, vós | opugneu, opugnau (bal.) |
ells, elles, vostès | opugnin, opugnen (val.) |
Abreviatures
- cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
- val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
- bal. forma verbal d'ús en la variant balear
- ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017
opugnar
Formes no personals
Formes no personals
Infinitiu | opugnar |
---|---|
Infinitiu compost | haver opugnat |
Gerundi | opugnant |
Gerundi compost | havent opugnat |
Participi | opugnat, opugnada, opugnats, opugnades |
Abreviatures
- cent. forma verbal d'ús en la variant central i nord-occidental
- val. forma verbal d'ús en la variant valenciana
- bal. forma verbal d'ús en la variant balear
- ort. pre-2017. forma vàlida en l'ortografia anterior a l'any 2017
opugnar
- Fer oposició, combatre.
La definició del verb prové del Viccionari i està sotmesa a les condicions de la llicència Creative Commons Reconeixement-CompartirIgual (CC BY-SA 3.0). Podeu millorar-la editant la seva entrada al Viccionari.